Motorola zaktualizowała w Stanach Zjednoczonych swój smartfon z rysikiem. Moto G Stylus (u nas znany jako Moto G Pro) zyskał kilka poprawek, ale wciąż nie ma modemu 5G. Ma płynniejszy ekran i większą baterię. Nadal jest klasyfikowany jako bardziej budżetowa jednostka, przynajmniej w porównaniu do innych Androidów z cyfrowym piórkiem. Czy trzecia generacja ma wystarczającą wydajność jako kieszonkowy notatnik?
Moto G Stylus 2022 a konkurencja
Ultra szybki przegląd rynku: jeśli szukamy telefonu z rysikiem to na rynku mamy niezbyt szeroki wybór. Kojarzę głównie koreańskich przedstawicieli tej kategorii. Drogą serię Galaxy Note od Samsunga (która w tym roku zostanie zastąpiona modelem Ultra z flagowej linii „S”) lub propozycje od LG. W tym drugim przypadku jest o tyle gorzej, że marka wyszła z segmentu smartfonów. Okazuje się zatem, że Moto G Stylus pozostaje jedyną przystępną cenową opcją. Trzeba ją dobrze poznać, nim zdecydujemy się na zakup.
Najlepszy byłby bezpośredni test, ale sprzęt dopiero trafia do sprzedaży w USA. Można jednak spróbować wydać pierwszą opinię na podstawie specyfikacji odświeżonej jednostki. Co poprawiono? Co nadal może trochę uwierać? Design pozostał praktycznie ten sam, więc od strony stylistycznej większych zmian nie ma.
Rysik i ekran Moto G Stylus
Nowy model Moto G Stylus 2022 został wyceniony w Stanach na niecałe 300 dolarów. To niższa średnia półka. Przewagą nad wszystkimi konkurentami jest oczywiście obecność rysika. Ekran wciąż jest duży, a to w przypadku smartfon do notowania stylusem jest bardzo ważne. Producent przeniósł otworek z selfie z rogu w centralną część panelu. Sądzę, że dla rysika nie ma to większego znaczenia.
Na rysik jest naturalnie miejsce w obudowie telefonu. Żeby się nie zgubił. Android ma też dodatkowe funkcje i aplikacje pod piórko, m.in. edytor zrzutów ekranu i podręczny notatnik do szybkim zapisków. Jeśli to wystarczy to w tej cenie jest dobrze. Wszystko zależy jednak od precyzji rysika.
Moto G Stylus 2022 – specyfikacje
Procesor w wariancie amerykańskim to MediaTek Helio G88 (w poprzedniku był Snadpragon 678). Udało się poprawić odświeżanie i zwiększyć pojemność baterii. Lepiej od wcześniejszej generacji wygląda też pamięć operacyjna i główny aparat fotograficzny. Tutaj odpowiednio: 6 GB RAM (zamiast 4) i sensor 50 mpx (zamiast 48 mega). Obok wciąż aparat ultra wide i makro. Szybkość ładowania kiepska. Braku czytnika zbliżeniowego Near Field Communication nawet nie skomentuję. Może w USA jest zbędny…
- ekran: 6.8 cala LCD z FHD+, 90 Hz (lepsza płynność niż poprzednio)
- chip: MediaTek Helio G88
- 6 GB RAM i 128 GB na dane (ze slotem na karty microSD)
- 3 aparaty: 50 mpx z PDAF, 8 mpx (ultra wide 118˚) + 2 mpx (makro)
- selfie: 16 mpx w centralnym otworku
- audio: głośnik i port słuchawkowy 3.5 mm
- łączność: Wi-Fi 802.11 a/b/g/n/ac, Bluetooth 5.0, 4G LTE, brak NFC?
- czytnik palca z boku urządzenia
- bateria: 5000 mAh (o 1000 więcej od poprzednika) z ładowaniem 10W
- system: Android 11 z nakładką My UX (powinien być update do 12)
